亢

kàng

1. жоғары, биік, асқақ, ашты, саңқылды, тұшы

高亢 — асқақ, саңқылды

2. паң, кербез, тәкаппар, кердең, менмен, өрең

不卑不亢 — төмен де, өрең де болмау, теңдік позициясымен мәміле жасау

3. тым, өте, аса, төтенше, қатты, қабағат, бек, ауыр

亢旱 — қатты қуаңшылық, ауыр қуаңшылық

4. адамның тегіне қолданылады